احساسات من،بروید گم شوید!

از دکترم خواستم ۱ قرص بهم بده که از احساساتم کم کنه و این قدر حساس نباشم. 

اسمش تری فلوئوژرازینه! 

الآن ۱ هفتست که میخورم. 

اما راستش هنوز هیچ تاثیری نکرده. 

هنوز احساسات داغ داغ درون گچ پژ میجوشه! 

آره.خنده داره که آدم قرن ۲۱ میخواد احساس نداشته باشه و مثل ۱ تیکه سنگ زندگی کنه. 

اما گریه دار هم هست که احساسات من باعث رنج هر روزمه. 

فعلا که تاثیری نمیبینم،اما امیدوارم تاثیر کنه و من از حساسیتم کم شه. 

ای احساسات لعنتی سمج!! 

چه کار کنم...؟  

گچ پژ نوشت:فعلا بزرگترین دغدغه ی زندگیم اینه که اینقدر احساساتی نباشم.چون نه دیگران لیاقت دارن و نه زندگی ارزششو.نمیدونم شاید 1 روز پشیمون بشم.اما فعلا  این خواستمه...