لغو راهپیمایی سکوت

لغو راهپیمایی ۲۲ خرداد فقط از روی انسان دوستی بود. 

شاید نمیخواستند جوانان ایران باز هم فدای خشونت شوند.

جوانانی که ارزشمندند و آتی وطن را میسازند. 

گرچه بزغاله خوانده میشوند اما همه میدانند که سرشارند از استعداد ایرانی و وطن دوستی. 

جوانانی که با مخالفانشان هیچ سر جنگ ندارند و به مسالمت گرایی معتقدند و بشر دوستند،چرا که اجدادشان نخستین متن حقوق بشر را نگاشته اند...

جوانانی که شاید خشونتهای تظاهرات و آتش زدن ها و ... به نامشان تمام شد اما خدا میداند که این کارها کارشان نبود و فقط خرابکاری گروهکهای ریاکار بود. 

جوانانی که وقتی نام ایران را میشنوند مو به تنشان سیخ میشود. 

اینها ثابت خواهند کرد که صلح جویند و دشمنی با کسی ندارند،حتی با کسانی که بد و بیراه نثارشان میکنند. 

گرچه قانون با آنها کنار نمی آید اما حال که اجازه ی راهپیمایی ندارند،راهپیمایی نمیکنند چون قانون گرایند. 

وآیا این بد است؟؟؟